W PÓŹNIEJSZYM TAOIZMIE

W późniejszym taoizmie dążenie do wieczności zastępuje stopniowo bardziej doczesne pragnienie długowieczności i zapewnienia pośmiertnej egzy­stencji. W tym samym czasie dość rozwinięta mito­logia, częściowo zapożyczona z tradycji chińskiej, a częściowo z innych źródeł, zoistała włączona do nauczania prowadzonego przez hierarchicznie zor­ganizowane kapłaństwo. Tak jak na innych etapach rozwoju dziejowego religii mistycyzm pociągał za sobą alchemię i inne praktyki magiczne i quasi- magiczne. Przynajmniej pracować nad środkami przedłużającymi jego własne życie bliższe grono uczniów, stanowiących rdzeń wy­znawców, mogło za pomocą ćwiczeń oddechowych, praktyk alchemicznych i innych zdobyć nieśmier­telność ciała, które w tajemniczy sposób przenosiło Się do raju na świętej wyspie, gdzie mieszkali nie­śmiertelni święci.