Samo zwiększenie wysiłku fizycznego nie wystarcza do spadku wagi ciała

Z drugiej strony należy niejednokrotnie podziwiać, jak długie spacery potrafią robić codziennie w warunkach sanatoryjnych starsi schorowani ludzie. Jeśli tylko mogą oni powstrzymać się od nadmiernego jedzenia, postępowanie takie może przynieść pozytywne rezultaty. W każdym jednak razie samo zwiększenie wysiłku fizycznego nie wystarcza do spadku wagi ciała — nie może ono zastąpić konieczności przestrzegania odpowiedniejszej diety. Podobnie wyraźnego spadku wagi ciała nie można osiągnąć za pomocą masażu. Jest to bardzo dobry zabieg dla utrzymania elastyczności tkanek miękkich, ale w dziedzinie odchudzenia, jak twierdzą złośliwi, pomaga głównie masażyście, a nie pacjentowi. Specjalną dziedzinę stanowią, stosowane dla zwalczania otyłości, różne środki farmakologiczne. Przemysł farmaceutyczny, zwłaszcza w krajach zachodnich, spełnia wymagania pacjentów. W Anglii np. sprzedaje się co miesiąc około miliona tabletek „na odchudzenie*’. Są to zazwyczaj pochodne fenylohydrazyny lub amfetaminy. Preparaty te powodują zmniejszenie apetytu. Organizm przyzwyczaja się jednak do nich po pewnym czasie, a stosowane w nadmiarze mogą prowadzić do powikłań. Nie wolno też ich stosować u ludzi starszych, u ludzi dotkniętych nadciśnieniem tętniczym oraz schorzeniami wątroby i nerek. Pewne nadzieje wiązane są ostatnio z preparatem, który jest pochodną indofenolową o innym mechanizmie działania niż amfetamina i preparaty podobne do amfetaminy. Wydaje się, iż preparat ten nie wpływa na układ limbiczny mózgu i nie powoduje przyzwyczajenia. Stosowano go z powodzeniem również u otyłych chorych cukrzycowych i w przypadkach otyłości połączonej z niewydolnością układu krążenia. Preparat ten może jednakże również stać się przyczyną poważnych powikłań (nudności, zaburzenie snu, zaburzenie oddawania moczu i in.) i dlatego należy go stosować jedynie pod dokładną
kontrolą lekarską.