DOKONANIE CEREMONIAŁU
Dopiero po dziesięciu dniach krewni, którzy dokonali tego ceremoniału, stają się rytualnie czyści i mogą podjąć zwykłe zadania. Te ortodoksyjne ryty przedstawiają połączenie wczesnej koncepcji aryjskiej życia pośmiertnego z panującym później wierzeniem w ponowne urodzenie. Jednakże, pomimo że spalanie zwłok było szeroko praktykowane w Indiach, nie było bynajmniej powszechne. W południowych Indiach i w innych regionach są przypadki grzebania zmarłych, a w starszych tekstach czyta się o przypadkach pozostawiania zwłok na pożarcie zwierzętom i ptakom, na przykład sępom (sępy do czasów współczesnych odgrywają dużą rolę w zwyczajach pogrzebowych Parsów).