Tolerowanie dużych różnic w odżywianiu

Europejczyk nie jest np. w stanie przystosować się do typowej, tłuszczowi-białkowej diety Eskimosa i pozostając na takiej diecie ulega zakwaszeniu na skutek nagromadzenia się w ustroju trujących produktów przemiany materii. Mimo zatem tolerowania dużych różnic w odżywianiu, zdolność przystosowawcza przemiany materii Zamyka się w pewnych, szerokich, ale zawsze wymiernych granicach. Oczywiście zdolność ta wykazuje duże różnice u poszczególnych osób. Jeśli zmiany składu pożywienia przewyższają możliwości przystosowania układów regulujących przemiany materii, to następuje zachwianie równowagi procesów biochemicznych, prowadzące do różnych objawów chorobowych. Zmiany składu diety, jak np. zbyt duża zawartość tłuszczu lub białka przy ograniczeniu węglowodanów, jest tylko jednym z elementów mogących prowadzić do zaburzeń przemiany materii.