Wzrost aktywności w surowicy krwi insuliny

Pożywienie ich składa się głównie z bananów, warzyw korzennych i fasoli. Zawiera ono około 500—600 g Węglowodanów na dobę oraz bardzo mało tłuszczu i białka. Wyrazem przystosowania do tak węglowodanowo- nowego pożywienia jest u nich wzrost aktywności w surowicy krwi insuliny hormonu regulującego przemianę węglowodanową. Badaniami objęto potem przedstawicieli szczepu Renille, którzy również zamieszkują w Ugandzie, ale spożywają niewiele węglowodanów, natomiast dużo białka i tłuszczu. U tych Afrykańczyków aktywność insuliny w surowicy krwi jest identyczna jak u mieszkańców Londynu. Przedstawiona zdolność przystosowawcza kształtuje się zwykle w ciągu wielu pokoleń. Jednostka ludzka nie zawsze jest w stanie dokonać tego na przestrzeni krótkiego czasu.