OŻYWIENIE DUCHA

Pozwalało to ożywiać ducha busido ideałami stoicyzmu i koncepcją honorowego samo­bójstwa. Podobny duch pogardy śmierci zapano­wał w późniejszym okresie w oficjalnej religii pań­stwowej shintó, wpływając na rozwój ideologicz­nych przesłanek koncepcji militaryzmu. Rysujące się z grubsza różnice między poglądami na śmierć sekty zen a sekty Czystej Ziemi są następujące: w pierwszej osiągnięcie satori, czyli oświecenia w życiu doczesnym (nawet w przypadku laika), wyłącza człowieka ze zmiennych kolei przeznacze­nia, a tym samym umożliwia mu spokojne przyję­cie śmierci, podczas gdy zgodnie z wiarą w raj „czystej ziemi” tych, którzy wierzą, czeka po śmierci raj, a tym samym mogą oni oczekiwać śmierci z pobożną nadzieją.