LEPSZE ZROZUMIENIE GŁOSZONEJ WIARY
Lepsze zrozumienie głoszonej wiary w cielesne zmartwychwstanie znalazłby Paweł, gdyby przemawiał do współczesnych mu Egipcjan; w Egipcie bowiem przynajmniej od trzeciego tysiąclecia przed n.e. wierzono, że pewien wybitny zmarły powrócił do życia — i to po poćwiartowaniu jego ciała na czternaście kawałków, które zostały rozrzucone i zebrane. Rzecz dotyczyła egipskiego boga Ozyrysa, który od czasu swego zmartwychwstania stał się sędzią dusz po śmierci. Kiedy Paweł powiedział Ateńczykom, że Jezus został przywrócony do życia, miał na myśli Jezusa jako człowieka, któremu Bóg przywrócił życie; jednocześnie Paweł wymienił ten akt Boga jako dowód, że Bóg ustanowił Jezusa przyszłym sędzią całej ludzkości, już teraz ustalając dzień tego sądu; Paweł uważał także, że Jezus jest w pewnym sensie Bogiem, choć w tym momencie tego nie głosił.