KONCEPCJA W KULCIE
W kulcie Wisznu ta koncepcja występuje w mniejszym stopniu, wyobrażenie absolutnego bytu jest jaśniejsze. Na przykład Bhagawadgita (czyli Pieśń Czcigodnego), największy testament religii Wisznu w tradycji indyjskiej, zajmuje się bardziej zaufaniem do Boga niż wyjściem poza niego, do stanu transcendencji, w której zatracają się wszystkie różnice. Ci, którzy wykonują swoje codzienne obowiązki ufając Bogu, nie pozostaną bez nagrody. Śmierć jest przezwyciężona więc dzięki wierze, siła zaś karmanu wyzwala się za sprawą łaskawych aktów Boga. Ta łaskawość Boga przejawia się także w jego pragnieniu, by za pośrednictwem takich wcieleń (awatary) jak Kriszna dać się poznać ludziom; jak Budda wzmacnia on upadającą prawdziwą wiarę, choć w przeciwieństwie do Buddy wzbudza raczej cześć i uwielbienie niż oddanie.