Dbaj o zdrowie

Odwrotnie, wieczna dusza uwolniona ze sta­nów psychicznych i fizycznych, które ujawniają się w cyklu reinkarnacji, teraz istnieje w pełnym wy­obcowaniu. To wyobcowanie nie podlega cierpie­niu, lecz poza tym jest stanem obojętnym. Pierwot­na forma jogi była prawdopodobnie ateistyczna (to znaczy nie uznawano osobowego stwórcy), choć póź­niejszy rozwój wskazuje na istnienie wiary w Boga — jedyną duszę nie podlegającą procesowi dąże­nia do wyzwolenia, medytacja zaś na temat Boga może pomóc joginowi w jego…

Tak więc w każdej z tych nauk to, co następuje po śmierci, nie jest związane z mitologią nieba ani z jednią z boskim bytem. Śmierci i ponownej śmierci w is­tocie nie przezwycięża się ufając Bogu czy innemu duchowemu bytowi, ale własnym wysiłkiem, we­dług różnych zasad: medytacją, surowością dyscy­pliny i tym podobnymi praktykami. W jodze: więc nie istnieje urzeczywistnienie jedności z Absolutem czy obecnością Boga, lecz wyobcowanie duszy, tak że przestaje…

Różne doktryny wyzwolenia, choć ważne same w sobie, należy rozumieć w ogólnym kontekście wyobrażeń mitologicznych i symbolicznych, które wypełniają wyobraźnię wyznawcy hinduizmu w je­go próbach zrozumienia wyższego bytu. Tak więc nauka Siankary występuje na tle kultu Siwy gło­szącego, że jest to niszczące, twórcze, groźne, litoś­ciwe, czułe, surowe, tańczące i spokojne bóstwo, które jak w kalejdoskopie miesza te przeciwieństwa w sobie. Jest on zarówno stwórcą, jak niszczycie­lem, gdyż w świecie istnieje…

Ta dwuznaczność Siwy jest zgodna z za­sadą, że zarówno to, co dobre, jak to, co złe, wy­wodzi się ze wspólnego źródła: mądry człowiek wy­chodzi i poza dobro, i poza zło. W ten sposób tyl­ko można „przemóc” śmierć. Jest to możliwe dlate­go, że Siwa jest nie tylko Czasem, lecz także Panem Jogi, patronem tych, co wybrali drogę kontem­placji, prowadzącą ich do wyzwolenia. Siwa jako Czas sprowadza bowiem śmierć, lecz jako Wielki…