ŚWIECCY WYZNAWCY

Autor wpisu: Opublikowano:13 czerwca, 2009 Komentarze:0

Świeccy wyznawcy mogli marzyć jedynie o mniejszych łaskach. Po śmierci mogli udać się do świata zmarłych, jeśli zaś byli pobożni, korzystali z uprzywilejowanej sytuacji: być może ich potomkowie mogli spowodować przeniesienie ich do raju nieśmiertelnych za sprawą odpowiednich ”0. r na rzecz umarłych. Zajmowanie się długo­wiecznością łączyło się oczywiście z zainteresowa­niem chorobą, która często była uważana za hań­bę lub grzech. W ten sposób taoizm zajął ważne miejsce w praktyce medycyny…

MATERIALIZACJA

Autor wpisu: Opublikowano:3 czerwca, 2009 Komentarze:0

O ile późniejszy konfu­cjanizm zaspokajał oficjalne potrzeby i sankcjono­wał kulty przodkow, to buddyzm i taoizm zaspoka­jały na swój sposób prywatne aspiracje i niepokoje. „Materializacja” koncepcji życia wiecznego w taoizmie była w pewnym stopniu reakcją na buddyzm, który pomimo iż nauka ponownych na­rodzin była mu obca, skutecznie zaspokajał nadzie­je na raj, szczególnie w sformułowaniu szkoły Czystej Ziemi i w mitologicznej koncentracji czci adoracji w postaci bodhisattwy i niebiańskich buddow.Tak więc duchy, które oddzieliły…

LUDZIE OBDARZENI WRAŻLIWOŚCIĄ

Autor wpisu: Opublikowano:16 maja, 2009 Komentarze:0

Prawdą jest, że ludzie obdarzeni wielką żar­liwością religijną mogli pozostawać dłużej w stanie duchowym, a następnie wybitni ludzie; mogli nawet ostatecznie uzyskać status boski; dla przy­kładu sam Konfucjusz, którego włączono do pań­stwowego ceremoniału kultowego, po pierwsze, aby w ten sposób usankcjonować ideologicznie jego naukę, szczególnie ważną ze względu na rolę, ja­ką miała ona spełniać jako kodyfikacja postępo­wania wyższej klasy, po drugie, dla przeciwstawie­nia się wpływom buddyjskim. Później filozofowie konfucjańscy próbowali do­stosować…

WZAJEMNE ODDZIAŁYWANIE

Autor wpisu: Opublikowano:28 kwietnia, 2009 Komentarze:0

Wza­jemne oddziaływanie tych dwóch czynników two­rzy siłę kierującą wszechświatem. Wśród istot ludz­kich wyróżnia się elementy odpowiadające tym dwom zasadom — „wyższa” dusza ma naturę jang, a „niższa” dusza ma naturę in. Ta ostatnia jest po prostu ożywiającą siłą, która podtrzymuje funkcje witalne ciała aż do śmierci, kiedy to zostaje po­chłonięta przez ziemię. „Wyższa” dusza jest mniej związana z -ciałem i po śmierci zachowuje swoje działanie przez jakiś czas, umożliwiając zmarłemu…